De eerste zondag van november staat al bijna 2 decennia in het teken van verdichte taal. De werkgroep Poëzie organiseert en coördineert thematische voordrachten van Zeeuwse dichters op diverse locaties in de binnenstad. Dan gaat het ook om eigen uitingen waaronder ook voordrachten door de stadsdichter.
Poëzie Michael van Oostende
STADSDICHTER VAN MIDDELBURG
Michael van Oostende (32) is de nieuwe stadsdichter van Middelburg.
Van Oostende is zeker geen onbekende in Middelburg. Hij staat bekend om zijn optredens als poëtische rapper, maar schreef ook novelles en publiceerde in verschillende verhalen- en poëziebundels. Tien jaar geleden al kwam een gedicht van zijn hand terecht op een gevel in de Gravestraat. Met alle liefde droeg hij dat zondag nog eens voor voor alle poëzieliefhebbers. Die waren na afloop van de kunst- en cultuurroute langs gevelgedichten naar SmithArt gekomen om daar verschillende dichters hun gevelgedicht te horen voordragen en componist en pianist Douwe Eisenga zijn composities op de vleugel te horen spelen.
Samen zorgen we voor morgen
juli 2025
(geschreven en voorgedragen voor de Zeeuwse Zorg Inspiratie dag) We zetten vandaag een stap naar de toekomst. Het is het jaar 2050. De aarde is overgestapt op synthetisch boerenkool ijs, opblaasbare woningen en robots die je was doen, de belastingaangifte en de wekelijkse belletjes naar je moeder. En de zorg in Zeeland, ook die is niet helemaal hetzelfde gebleven. Verpleegkundigen worden geholpen…
Mijn lievelingsgeluid
juli 2025
(geschreven voor een welkom terug kaart voor alle scholieren en studenten van Middelburg) De golven van de zee, de spetters in het zwembad, de voetbal in het zand, de stappen op een bergpad, het gekrijs van een meeuw die stiekem je broodje jat, het gezoem van een mug die stiekem in je tent zat. De geluiden van vakantie die ik het allerliefste hoor en al wekenlang zingen zij vrolijk in koor, maar…
De Rijckere Orgel
juli 2025
(geschreven en voorgedragen voor het nieuwe orgel in de Sint Augustinuskerk) Je zou het op het eerste gezicht niet zeggen, maar een orgel kan heimwee hebben. Vooral als het zolang in Limburg heeft moeten hangen, tussen de zachte G’s en de zachte vlaaien En dat het dan ineens hoort: Je mag weer naar Zeeland. En niet zomaar naar Zeeland, je mag naar Middelburg. Je ziet hem denken: Gaan we weer…
Brief aan Etty
juli 2025
(geschreven en voorgedragen bij het evenement ‘Brieven aan Etty’ in het Etty Hillesumhuis) Lieve Etty, Het was denk ik ergens in mijn tienerjaren, dat ik tot dezelfde conclusie kwam als jij. Jij, doordat je het met eigen ogen zag. Ik door wat jij met jouw ogen zag en ons vertelde. De conclusie: God kan ons niet beschermen. Kan ons niet helpen. Of zoals jij het 100 keer mooier omschreef dan ik…
Dodenherdenking 2025
juli 2025
(geschreven en voorgedragen bij dodenherdenking 2025) Altijd als het over vrede gaat, willen ze een gedicht en ik snap dat wel er is nog nooit een oorlogsverklaring op rijm geschreven en een vogel die zachtjes deint op de wind komt dichterbij vrijheid dan statistieken dat kunnen. Maar uiteindelijk is het een misvatting, is zelfs de poëzie ontoereikend, want er is geen enkel woord dat de stilte…
Zullen we iets afspreken voor komend jaar?
februari 2025
(geschreven en voorgedragen bij de nieuwjaarsreceptie 2025 van de gemeente Middelburg) Zullen we afspreken dat we niet meer zeggen ‘het mag nog net hè’, als we iemand het beste wensen op 11 januari. Zullen we afspreken dat we alleen nog maar het woord ‘letterlijk’ gebruiken, als we ook letterlijk bedoelen? Zullen we afspreken dat we niet meer zeggen ‘dat had je nu niet hoeven doen’ als iemand met…
Stadstekenaars
februari 2025
(geschreven en voorgedragen bij het afscheid van de stadstekenaars van Middelburg) Als er iets is waar ik enorm veel bewondering voor heb, dan is dat wel tekenen. Ik ben daar zelf niet zo’n held in. Al teken ik wel veel. Volgens mij heb ik namelijk een soort afwijking aan mijn rechterhand, waardoor altijd als ik woorden probeer te schrijven er een soort onherkenbare tekening ontstaat. En normaal…
Het Selfie-pleintje van Middelburg
februari 2025
(Geschreven voor Galerie T bij de onthulling van de Vismarkt als Selfiepleintje van Middelburg, voorgedragen bij de expositie van Edwin Vinke) Een foto is het vangen van lichtdaarmee is een selfie dus,een manier om jouw licht op te vangen,om die vonk die je hier voelt te bewaren,zo kun je jezelf vastleggen op de Vismarkt,zodat je voor altijd een beetje hier zal blijven
Multiversum
februari 2025
(geschreven voor de Gedichtenapotheek in de Drvkkery, waarbij ik persoonlijke gedichten schreef voor bezoekers) Als je verdrietig bent, bedenk je dan, er is een universum waar je tranen gemaakt zijn van bankstellen, het kan altijd nog erger En als je boos bent, vergeet dan nietdat bij iemand in een ander universum, als hij boos is, liedjes van Roxy Dekker worden afgespeeld uit de ingebouwde…
Lijfelijkheid
februari 2025
(Geschreven bij het thema van de Poëzieweek 2025, voorgedragen in de ZB) Ik teken een hartje op het raam waar je doorheen kunt kijkenik teken een hartje op mijn borst op dit lijf dat als een raam soms jouw perceptie weerspiegelt soms doorzichtig niets prijsgeeft dan mijn achtergrond En als je zacht je duim drukt op mijn huiddan kun je alle lijnen zienvan wat jij bij mij achterlaat
Boekenleggers
februari 2025
(geschreven voor Wereldkankerdag, gepubliceerd op de gevel van de Drvkkery) Een leven is gemaakt van bladzijdes,ik zag het in het gezicht van opa,toen alle kleur wit weggetrokken wasen ziekte steeds zwarte spetters kalkte. Maar op die dagen dat je dagen telt als nummers op een pagina,dan zegt hoe lang niets over hoe diep, hoe ver je leeft. Dus leg nu boekenleggers in je dagen,vouw het hoekje van…
Bang in het donker
januari 2025
(geschreven en voorgedragen bij de kerstnachtdienst van Mozaiek0118 in de Schouwburg) Papa, ik ben bang in het donker Ik ook meisje, ik ben doodsbang. Ik ben bang voor het donker. Ik ben bang voor het donkere zwarte asfalt waarmee wij de wereld bedekken, bang voor de zwarte rook uit onze schoorstenen die ons omsingelt, ik ben bang voor dat zwarte ding in onze woonkamer waarbij iedere keer dat ik…
De winter is een metafoor voor ons, als een bewijs van hoe cliché we zijn en hoe troostrijk dat is
januari 2025
(Geschreven voor Middelburg Winterstad, gepubliceerd in de Bode) de lucht is een bevroren adem, de horizon een zilveren rand de grond is een onbeschreven blad, de wind een ijzeren hand de maan is een vlam die verkoelt, de daken zijn kussens van rook de kou is een deur die zich sluit, het haardvuur een lotgenoot de handen aan de warme chocomel zijn de kale takken van bomen die warmte zoeken als ze…
Het hart van de stad
januari 2025
(geschreven en voorgedragen bij het landelijk toiletsymposium van de Maag-lever-darm stichting) De straten van de stad zijn de aderen, dat is logisch, de winkels haar zenuwen, met impulsen vol verlangen, haar hersenen, het stadhuis dat als ons hoofd kiest de etalages zijn haar ogen als een blik die wij opvangen. De huid dat zijn de muren die rimpelen met de tijd, de lippen de toeristen die ons…
Jaagpad
januari 2025
(voorgedragen bij CSW van de Perre bij de gastlessen over ‘gedichten in de openbare ruimte’) het was een uur of vijf ’s nachts, zonnetje laaghangend twee mannen zaten naast elkaar aan het Jaagpad een blikje bier in de hand, dat was alles wat we hadden kijkend naar de mensen onderweg in maatpakken daar zat ik en ik was niet stuk te krijgen wij beloofde elkaar dat het altijd zo zou blijven met…
Sprenckweide
januari 2025
(geschreven voor een informatiebord dat geplaatst is in de Sprenckweide) In de Sprenckweide kan je de bomen horen groeien, de zonnestralen horen vallen, zachtjes op het gras. Hier geven de zwiepende takken het tempo aan en alles beweegt ongedwongen op de cadans van het gras. Ik kan nergens zo ver voorbij mijn eigen gedachtes kijken als in de stille, ongebaande graspaden van de Sprenckweide In…
Voor de vrijwilliger
januari 2025
(voorgedragen bij de eindejaarsbijeenkomst voor alle vrijwilligers van Middelburg) Voor de vrijwilliger die werkt met oudere mensen Mijn naam is Rita, ben ver door de tijd gelopen, hier gaat de deur automatisch, maar te weinig open, want in dit huis vol jaren, zijn er duizend ramen, ik herken niet iedere stem wanneer ik luister naar je, maar zijn glimlach herken ik gelijk, iedere dinsdag komt hij…
Dit is de wereld van eigenwijs
november 2024
(Een verzamelgedicht uit de inzendingen van de gedichtenwedstrijd van de Kinderboekenweek, gepubliceerd op de gevel van de Drvkkery) In deze wereld liggen pesterijen en kwade woorden stil, ook al rijmt je naam nergens op, hier doe je wat je wil, hier is elke deur gemaakt van boeken, die naar een andere wereld leiden, hoe klein je hier ook bent, je fantasie kan altijd groot blijven. Hier is een…
De elementen
november 2024
(geschreven en voorgedragen bij het Royal Flush Festival) De Breakdancer kom je nog eten vraagt zijn moeder nog even laat me doen want zwetend bewegend is hij nog bezig met zijn laatste move doe nou eens normaal dude ga naar school of werken maar nergens een plekje waar hij zich op zijn plaats voelt zittend achter YouTube starend naar zijn helden elke dag oefenen zo word hij de baas in battles en…
Verdronken Vlinder
november 2024
(geschreven en voorgedragen bij Middelburg 80 jaar vrijheid, op muziek van Boudewijn de Groot, gespeeld door Arjan Broek.) Zo te sterven op het water met je vleugels van papierZomaar drijven na 't vliegen in de wolken drijf je hierMet je kleuren die vervagen zonder zoeken zonder vragenEindelijk voor altijd rusten en de bloemen die je kusteGeuren die je hebt gewetenAlles kan je nu vergetenOp het…
Tips van een local
november 2024
(Geschreven en voorgedragen bij de installatie van de nieuwe burgemeester Yvonne van Mastrigt) Als ik naar een nieuwe stad ga op vakantie, zoek ik altijd eerst de tips van een local op. Omdat dit voor u toch ook een beetje een nieuwe stad is, zal ik u als local een korte rondleiding geven langs mijn highlights van Middelburg. Als eerste neem ik u mee het spoor over. Mensen die boven het spoor…
James Bond
november 2024
(geschreven en voorgedragen bij de Baaierd Kraamkamer met als thema ‘poetic license / license to kill’) Beste meneer Bond, James Bond, Voor deze avond werd mij gevraagd wat ik zou zeggen, als ik u zou tegenkomen. Daarop heb ik geantwoord dat ik u een wat eendimensionaal personage vind. Dat u daar ook niet zoveel aan kunt doen, maar dat het goed zou zijn dat u eens zou worden afgewezen door een…
Ik sta daar maar
november 2024
(geschreven en voorgedragen bij de themaweek Poëzie van de kunst en cultuur route, in samenwerking met een producer van The Beatyard) Ik sta in het midden van mijn woonkamer en staar vooruit ik sta daar maar en staar daar maar om mij heen beweegt een wereld zich een bank verandert van een driehoeksbank naar één met pootjes voor een iets meer ruimtelijke uitstraling er rijden auto’s om me heen met…
Er is maar één wijsje
november 2024
(Geschreven en voorgedragen bij de Drvkkery voor de Kinderboekenweek met als thema ‘Lekker eigenwijs) Er was eens een wereld er was eens een tijd waarin het verboden was om anders te zijnals je daar naar een appel kijkt zie je dezelfde kleur als een mandarijnwe noemen daar alles fijn er is geen angst en ook geen pijnalleen maar lachen voor altijd en iedereen is afgeleider is maar één dansje met…
Mijn hart maakte een zeespiegelstijginkje van plezier
november 2024
(geschreven en voorgedragen bij ‘bespiegel een Zeeuwse binnenzee’ van literair café Geestgronden) Zie een natuurramp op tv niet als een daad van geweld,zie het als een lange traditie van Nederlands optimisme,een herbeleving van traditionele waarden en overtuigingen,een viering. Iedere overstroming in een film is weer beter en mooier dan de vorige,er is een regisseur die zegt: ik wil bankstellen…
Voicemail van een verleden
juli 2024
(geschreven en voorgedragen bij dodenherdenking op het abdijplein) tuut tuut tuutdit is de voicemail van mijik ben er niet meer en ik wist dat je weer zou bellenieder jaar op datzelfde tijdstipom mijn stem te horen maar ik heb je mijn stilte nagelatendie stilte van toen ik naar boven keekhopend op de vrijheid die jij nu voeltdie klinkt straks oorverdovend stilluister maar na de piepmet de…
Reclamemakers van echtheid
juli 2024
(geschreven en voorgedragen bij de opening van het open straatatelier bij het skatepark) Doe mij een wereld waar je overal vrij graffiti mag sprayen en waarin bedrijven een apart afgelegen plekje krijgen buiten de stad om reclame te maken. reclamemakers die laat in de avond op de verlaten straat staanlantaarns branden het licht op hun wangenen het blik in hun handen hij staat strak in pak de…
Keti Koti is een overbodige feestdag
juli 2024
(geschreven en voorgedragen tijdens Keti Koti bij het slavernij monument) Ik heb uitgebreid onderzoek gedaanIk vroeg al mijn witte kennissen of ze wel eens de gevolgen van het slavernijverleden hebben ondervonden en allemaal zeiden ze nee. Ik vroeg of er misschien meer monumenten moesten komenom meer te kunnen herinneren maar we hadden er toch al één in Middelburger nog één bij op Walcheren, dat…
De Slechtvalk in de Lange Jan
juli 2024
(Geschreven bij een tekening van de slechtvalk in de Lange Jan, door de stadstekenaar van Middelburg Merel van Rens) Er groeien eieren boven onze stad en langs de weg slingeren prooiresten van de lucht.Ik las dat vlaggen op de lange jan de slechtvalken verstoren en realiseerde me:Als wij geen nationale symbolen meer hijsen, krijgt nieuw leven de ruimte. De slechtvalk is dus zowel een jager als…
10 dingen waar je dit hokje voor zou kunnen gebruiken
juli 2024
(Geschreven en voorgedragen bij de opening van het openbare toilet in het Molenwaterpark) 1. Je zou kunnen plassen2. Je zou kunnen poepen3. Je zou met een bal kunnen stoepranden op de wc bril.4. Je kan een gaatje maken in de bovenkant van dit hokje met daarin een telescoop. Zodat je kan kijken naar de sterren. Voor als het een keer echt lang duurt.5. Je zou er een biechthokje van kunnen maken,…
Zes stations gedichten
april 2024
(Geschreven voor de verbouwing van het station, tentoongesteld op panelen op het station) 1Er komt een tijd Dat je met nostalgie terugkijkt Naar deze tijdnaar dit moment dat je net De trein misteomdat je nog even deze tekst las Nog eventjes de tijd hadnog eventjes haar aansprak 2Als een trein langs me heen rijdtlijkt het soms net of ik beweeg Als het leven langs me heen rijdtlijkt het soms net of…
Middelburg Zuid
april 2024
(Onderdeel van het film en poëzie project ‘wijkgedichten’) Het is het leven in rijen van ramen en stenen en tweeverdienersschuttingen en veluxramen als landsgrenzen waar steegjes zich een weg doorheen dwalen, luxaflex bekleding als de lijnen van een schrift, waar we je soms flarden van bestaan tussen lezen kanhet is het ritme van een negen tot vijf als een opmaat zonder einden wij…
Dauwendaele
april 2024
(Onderdeel van het film en poëzie project ‘wijkgedichten’) Dit is waar we leven van de bodem van de pan af schrapenen waar tuinen als puzzelstukjes nog los in de doos tegen elkaar aanliggen alsof het zo bedoeld iswaar de straat zwart als asfalt soms de nacht weerspiegelten dromen in flatgebouwen opgestapeld broeien in de warmte van de zon Waar ik me de bankjes buiten altijd warmer herinner dan…
Stenen
april 2024
(Sollicitatiebrief geschreven voor het stadsdichterschap. Voorgedragen bij Geestgronden) Als ze me maar niet laten schrijven over stenenof paraplu's boven de Reigerstraatals ze me maar niet laten schrijven over die hotemetoot met dat lintjedat je blijkbaar niet eens mag dragenals ze me maar niet laten schrijvenmet woorden die ik niet snapover een geschiedenis die niet de mijne is Als ze me maar…
Langzaam dansen
april 2024
(geschreven en voorgedragen op het nummer Slow Dance in samenwerking met Douwe Eisenga) Ik heb mensen gekend, heb plaatsen gezien, ben geboren, heb begraven en gekust. Ik nam de volgepakte auto naar Frankrijk, kwam met een leeg hoofd en een vollere auto terug. Ik was bang om net tekort te komen als een leven dat op de bovenste plank ligt, waar je net niet bij kunt en ik vond krukjes gemaakt van…
Metafoor voor een stad
april 2024
(geschreven bij de afscheidsreceptie van burgemeester Harald Bergmann) Sinds ik stadsdichter ben, vraagt mijn dochter nog wel eens aan mij: Papa, wanneer ga je weer verhaaltjes vertellen aan de baas van het land? Ik denk dat ze zowel uw als mijn ambt, daarmee iets overschat, maar het is mooi om dit soort functies te bekijken door de ogen van kinderen. Niet de platte ambtelijke benadering, maar de…
Mijn kunstroute
februari 2024
Stadsgedicht #7 Geschreven en voorgedragen bij 25 jaar Kunst en Cultuur route Middelburg Ik kom van de achterstand op het plattelandmijn kunst was lange frans en Ratjetoeen nadat de ballenbak was afgedanktwas het de hardste hasj in een lange vloeikunst boeide mij geen mallemoer En als ik boeken moest lezendie boeide geen reetvan een juf die cool stond te wezenmet Mulisch en revejoh hoepel eens…
Het zijn zwarte tijden, mijn God
februari 2024
Stadsgedicht #6 Geschreven en voorgedragen voor Holocaust Memorial Day in samenwerking met het Etty Hillesumhuis Er is een zwart, zwarter dan zwarte gatenals de zwaarste sterren ineenstortenen een zwart gat in harten achterlaaten er is een zwart als de zwarte pakken van beveiligersdie vandaag een kerk beschermen. Er is een zwart dat als rivier in mij stroomtals een tijdlijn op Facebook die ik…
De omgekeerde wereld
februari 2024
Stadsgedicht #5 Teksten geschreven bij schilderijen van Adriaen van de Venne voor het Zeeuws Museum De omgekeerde wereldIk zit in een omgekeerde wereld en ik begrijp er niets meer van. Vroeger was elke subcultuur het over één ding eens. Of je nou punk, hiphop of hardcore was. Er was één gemene deler: Popmuziek is kut. Nu zie ik meisjes met Slipknot t-shirts die Harry Styles luisteren. En vroeger…
Ode aan Zeeland
februari 2024
Stadsgedicht #4 Gemaakt met Omroep Zeeland en mensen op straat Zeeland is soms dat eerste oogcontact vermijden en dan voorzichtig, niet opdringerig je associatie met Zeeland beschrijven.Dat we gastvrij willen zijn en blijven. In het gemeentehuis van Middelburg trouwen, houd je het heel lang vol.En ineens zie ik een zee en een land die arm en arm als een langgetrouwd stel over straat lopen. Uit…
Een boekenwinkel is een verliefd stelletje
februari 2024
Stadsgedicht #3 Een raadgedicht, geschreven voor de Drvkkery in de Poëzieweek Is een eerste voorzichtige openingszin,over vaders die duiken kunnen of over gezinnen die gelukkig zijnen hoe ik hoopte dat je nooit meer zou stoppen met praten. Is een voorzichtig aftasten als een spanningsboog,een plot met een twist en hoe ze niet te sturen is,hoe ze leidt en hoe dat nog steeds het beste…
Nieuwjaars-motivational-speech
februari 2024
Stadsgedicht #2 Geschreven en voorgedragen voor de nieuwjaarsreceptie van de gemeente De enige plek waar succes vóór werken komt, is in het alfabet,maar het is ook de enige plek waar slapen vóór winnen komt,dus wees gerust, u staat op de schouders van reuzen,zoals een vermoeid kind zit op de schouders van zijn ouder. Ja, er zijn volop opties voor het grijpen,je kan je volle potentie bereikenof…
Winterstad
februari 2024
Stadsgedicht #1 (Geschreven voor Wij zijn de stad en de Middelburgse Bode) Je neemt de lange weg naar huis. Je koopt een oliebol, klopt de poedersuiker van je jas, kijkt naar hoe dat wolkjes worden in de wolkjes van je adem, als gedachtewolkjes in een stripboek en hoe wolkjes altijd opgaan in de lucht. Het stelt je gerust. Je weet niet zo goed waarom. Je schrijft je naam onder een kerstkaart, je…
Aschwin van den Abeele Stadsdichter van Middelburg van 2021 tot 2023.
Raymond van de Ven Stadsdichter van Middelburg van 2020 tot 2021